گاهی تمام آنچه می خواهم،
دفتری است برای از تو نوشتن،
قلبی که اندوهم را بفهمد
و دستی که گونه های ترم را نوازش دهد
اینجا و تمام آنچه با من است
بوی خوش تو می دهد
لحظه ها رنگ تو را پوشیده اند
و من، از عطر سرشار حضورت، مستم
با دست های یخ زده ام بخارهای اندوه را
و حضورت را به رخ لحظه های تنهایی می کشم.
کاش میدانستم ... به چه می اندیشی ؟؟؟
که چنین گاه به گاه
میسرانی بر چشم.... غزل داغ نگاه !
می سرایی از لب.....شعر مستانه آه !
راز زیبایی مژگان سیاه
در همین قطره لغزنده غم ....پنهان است !
و سرودن از تو
با صراحت ! بی ترس ! .... باز هم کتمان است !
کاش میدانستم ... به چه می اندیشی ؟؟؟
رنج اندوه کدامین خواهش
نقش لبخند لبت را برده ؟؟؟
نغمه زرد کدامین پاییز ...
غنچه قلب تو را پژمرده ؟؟؟؟
کاش میدانستی .... به چه می اندیشم ؟
که چنین مبهوتم ....
من فقط جرعه ای از مهر تو را نوشیدم !!!
با تو ای ترجمه عشق "خدا" را دیدم !!!
آه ای میکده ام !!!
گاه بیداری را
از من و بیخبری هیچ مخواه !
که من از مستی خود هشیارم !
کاش میدانستی ... به چه می اندیشم !!!
کاش میدانستی!!!!
کاش ...
ازتوای شادترین .. تازه ترین....نغمه ی عشق
توکه سرسبزترین منظره ای
توکه سرشارترین عاطفه را
نزدتوپیداکردم
وتوکه سنگ صبورم بودی
درتمام لحظاتی که خدا
شاهدغصه واندوهم بود
به تو می اندیشم
وبه تومی بالم
وزتومیگیرم...هرچه انگیزه درونم دارم
من شباهنگام...آندم که تورانزدخودم میبینم
بهترین آرامش...برترین خواهش واحساس نیاز...
دردلم میجوشد
روزها میگذرد . . .
عشق ماروبه خدایی شدن است
روبه برترشدن ازهرحسی...که دراین عالم خاکی پیداست
دوستت میدارم ازهمین نقطه خاکی...تا عرشدوستت میدارم از زمین تا به خدا...
اشکهایم رهایم نمیکنند نا بسامانی تا به کی ؟
نمیدانم فقط این را میدانم که دوستت دارم
و میخواهم تا زمانی که نفس میکشم لایق قلب مهربانت باشم
مدیون اشکهای منی اگر فراموشم کنی
